Drukuj

01.03.2007 PGNiG uzyskuje dostęp do złóż gazu ziemnego i ropy naftowej na Morzu Norweskim

28 lutego 2007 roku PGNiG, jako kupujący i Mobil Development Norway A/S wraz z ExxonMobil Production Norway Inc. („ExxonMobil”), jako sprzedający, zawarli warunkową umowę sprzedaży 15% udziałów w licencjach PL212, PL212B i PL262 zawierających złoża Skarv i Snadd na Norweskim Szelfie Kontynentalnym  („Licencje”). 

Zgodnie z zapisami umowy PGNiG nabędzie 15% udziałów w licencjach za cenę 360 milionów dolarów (netto).


Wykonanie umowy uzależnione jest od spełnienia następujących warunków:
a) uzyskanie zgody Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy PGNiG oraz innych wymaganych zgód korporacyjnych;
b) uzyskanie zgody Norweskiego Ministerstwa ds. Węglowodorów i Energii zgodnie z art. 10-12 norweskiej Ustawy o węglowodorach;
c) wydanie przez norweskie Ministerstwo Finansów decyzji w sprawie podatku zgodnie z art. 10 Ustawy o opodatkowaniu działalności w sektorze naftowym;
d) niewykonania prawa pierwokupu.


Umowa może zostać rozwiązana, jeżeli przynajmniej jeden z warunków nie zostanie spełniony, w tym:
1) wymieniony w punkcie a) nie zostanie spełniony do dnia 15 maja 2007 roku,
2) pozostałe warunki nie zostaną spełnione do 1 listopada 2007 roku.
Ponadto, w celu realizacji umowy niezbędne jest po stronie PGNiG otrzymanie tzw. prekwalifikacji oraz kwalifikacji od norweskiego Ministerstwa ds. Węglowodorów i Energii, co stanowi standardową procedurę dla firm, które zamierzają inwestować w sektor gazu i ropy naftowej w Norwegii. Oprócz konieczności spełnienia wymogu uzyskania kwalifikacji do daty spełnienia wszystkich warunków („Data Zamknięcia"), PGNiG musi również uzyskać pozwolenia na transport gazu w terminie dwóch miesięcy od daty zamknięcia.


Z chwilą nabycia licencji Spółka stanie się stroną szeregu umów dotyczących organizacji i eksploatacji złóż. Na obszarze licencji będących przedmiotem umowy dotychczas odkryto zasoby wydobywalne („Złoża") na polach Skarv i Snadd. Złoża znajdują się na Morzu Norweskim, ok. 200 km na zachód od Sandnessjoen na głębokości morza pomiędzy 300 i 400 metrów.


Według danych zatwierdzonych przez NPD (Norwegian Petroleum Directoriate) (2006 Fact Book), łączna wielkość zasobów wszystkich złóż, w których PGNiG nabędzie udziały od ExxonMobil, szacowana jest na około:

  • 35,8 mld m3 gazu ziemnego;
  • 18,3 mln m3 ropy naftowej i kondensatu (ok. 15 mln ton);
  • 5,8 mln ton NGL (Natural Gas Liquids).
Jest prawdopodobne, że powyższe wielkości ulegną zwiększeniu o ok. 20% w wyniku połączenia (unityzacji) ze złożem Idun. Jednakże udział PGNiG w połączonym obszarze ulegnie wtedy zmniejszeniu.


Bezpośrednim operatorem na złożach jest British Petroleum. Pozostałymi partnerami są Shell, Statoil i Norsk Hydro. W ramach prac rozwojowych tworzony jest obecnie integracyjny projekt bazowy (Front End Engineering Design), a w połowie 2007 roku spodziewane jest rozpoczęcie opracowywania planu zagospodarowania złoża (Plan for Development). Rozpoczęcie wydobycia gazu i ropy naftowej przewidywane jest na połowę roku 2011.

Zgodnie z szacunkami PGNiG  nakłady inwestycyjne na rozwój złóż wyniosą ok. 5 miliardów dolarów, z czego nakłady inwestycyjne PGNiG wyniosą ok. 600 milionów dolarów.Nabycie trzech licencji poszukiwawczo-wydobywczych w Norwegii jest pierwszą znaczącą międzynarodową transakcją tego typu przeprowadzoną przez PGNiG w sektorze wydobycia. Stanowi ona element strategii PGNiG mającej na celu zwiększenie wielkości należących do PGNiG złóż ropy naftowej i gazu poza granicami Polski oraz zapewnienie dywersyfikacji źródeł dostaw gazu.

W opinii Zarządu PGNiG, Norweski Szelf Kontynentalny jest terenem bardzo perspektywicznym i wejście Spółki na pola w Norwegii stanowi istotny element jej rozwoju strategicznego. Inwestycja PGNiG w licencje jest inwestycją długoterminową. Prawem obowiązującym w stosunku do dokumentów transakcji jest prawo norweskie.

Doradcami PGNiG przy powyższej transakcji są: HSBC, Clifford Chance, PwC, Kancelaria Prawna Bogdana Dzudzewicza i Advokatfirmaet Haavind Vislie.

Powrót