Aktualności

Długoterminowy kontrakt handlowy podpisali 3 września 2001 r. w Oslo przedstawiciele Zarządów Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S.A. oraz firm norweskich: Statoil ASA, Norsk Hydro Produksjon a.s, TotalFinaElf Exploration Norge AS, A/S Norske Shell, Mobil Exploration Norway Inc. Kontrakt dotyczy dostaw 74 mld m sześć gazu ziemnego do Polski w latach 2008-2024. Planowane jest rozpoczęcie dostaw od 2,5 mld m sześć. w 2008 r. i stopniowe ich zwiększanie do 5 mld m sześć. od 2011 r.

Kontrakt zawarty z norweskimi producentami gazu ziemnego, jak większość kontraktów długoterminowych, jest kontraktem typu 'take or pay' (bierz lub płać). Cena gazu norweskiego jest porównywalna z ceną gazu rosyjskiego przetransportowanego do Polski północno-zachodniej. Wartość kontraktu wynosi około 100 mld koron norweskich (ok. 50 mld zł).
Gaz ziemny z norweskich złóż na Morzu Północnym do Niechorza na wybrzeżu Bałtyku będzie dostarczany gazociągiem o długości około 1100 km, którego koszty budowy pokrywa strona norweska.

Negocjując kontrakty na zakup gazu, PGNiG S.A., jako spółka Skarbu Państwa odpowiedzialna za bezpieczeństwo dostaw i zapewnienie pokrycia zapotrzebowania na gaz ziemny w Polsce, kieruje się zatwierdzonymi przez Rząd 'Założeniami polityki energetycznej do 2020 r.', Prawem Energetycznym oraz Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 października 2000 r. w sprawie minimalnego poziomu dywersyfikacji dostaw gazu z zagranicy.
Realizując politykę dywersyfikacji dostaw gazu, PGNiG S.A. podpisał w 2000 r. sześcioletni 'mały' kontrakt z norweskimi producentami gazu na dostawy 0,5 mld m sześć gazu rocznie z punktem dostawy w Emden (Niemcy). Gaz ten jest przesyłany systemem gazociągów niemieckich i odbierany w Lasowie k. Zgorzelca

2 lipca 2001 r. PGNiG S.A. zawarł z duńską firmą DONG kontrakt na dostawy 16 mld m sześć. gazu ziemnego od 2003 roku za pośrednictwem planowanego gazociągu BalticPipe, który może stanowił część gazociągu z Norweskiego Szelfu Kontynentalnego.
Podpisany w Oslo kontrakt jest wynikiem ponad dziesięcioletniej współpracy pomiędzy norweskimi producentami gazu oraz Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem S.A. W połowie lat dziewięćdziesiątych podjęto rozmowy handlowe na temat dostaw norweskiego gazu ziemnego do Polski, nie zakończone jednak osiągnięciem porozumienia. Ponowne negocjacje rozpoczęto w lipcu 2000 r., które toczyły się bardzo intensywnie do końca ubiegłego roku. Przełomowa runda negocjacji nastąpiła w marcu 2001 r. Rozmowy zakończyły się 29 sierpnia tego roku uzgodnieniem warunku kontraktu przez zespoły negocjacyjne.

Po wielu latach starań dywersyfikacja źródeł pochodzenia gazu staje się faktem. Do tej pory dostawy z kierunku rosyjskiego stanowiły 90 procent naszego importu. Polska, połączona bezpośrednim gazociągiem ze złożami na Morzu Północnym, jako aktywny podmiot, będzie mogła brać udział w obrocie gazem ziemnym na zliberalizowanym rynku europejskim. Gazem z nowego gazociągu zainteresowane są też państwa bałtyckie, które podobnie jak Polska starają się zdywersyfikować źródła pozyskiwania surowców energetycznych. Dlatego też docelowa, roczna przepustowość gazociągu, jak również nieograniczony czas jego eksploatacji, w przyszłości umożliwią także innym krajom z Europy Środkowej podłączenie do bogatych złóż Morza Północnego.