Aktualności

Odmowa zatwierdzenia taryfy została uzasadniona m.in. strukturą własnościową PGNiG SA. Ze zdziwieniem przyjęliśmy fakt, iż zdaniem Prezesa URE spółki z udziałem Skarbu Państwa nie powinny kierować się w swym działaniu kryterium zwiększania wartości. Zwracamy uwagę, że PGNiG SA jest spółką publiczną notowaną na GPW i jest zobowiązane wobec swoich akcjonariuszy do podejmowania działań zmierzających do kreowania wartości przedsiębiorstwa. Drugim argumentem podnoszonym przez Prezesa URE było utrzymanie prognozy kursu USD na poziomie 3,07 PLN, podczas gdy obecnie jest on wyższy o ponad 5%. Oznacza to, że tylko z tego powodu koszt zakupu gazu przez PGNiG jest wyższy o 5% i nie ma to odzwierciedlenia w cenach dla odbiorców spółki. PGNiG nie może zaakceptować arbitralnego narzucania przez URE kursu wymiany USD na poziomie 3,07 PLN, ponieważ nie ma możliwości zakupu tej waluty po takiej cenie.

PGNiG wnioskowało o skorygowanie taryfy o 12% ze względu na znaczny wzrost kosztów pozyskania surowca. Nieprzewidywalne i niezależne od PGNiG SA czynniki, takie jak wzrost cen zakupu gazu z importu oraz wyższy koszt zakupu walut, były bezpośrednią przyczyną wniosku złożonego w URE przez Spółkę.
W zaistniałej sytuacji PGNiG SA rozważa możliwość złożenia odwołania od decyzji Prezesa URE. Zgodnie z obowiązującymi przepisami PGNiG SA może złożyć w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia decyzji, odwołanie od decyzji Prezesa URE do Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów za pośrednictwem Prezesa URE.

Wnioskowana taryfa miała dotyczyć dużych odbiorców, takich jak zakłady azotowe, huty, elektrociepłownie, spółki gazownictwa. Obecnie obowiązująca taryfa nie rekompensuje PGNiG SA wzrostu kosztów zakupu gazu z importu. Nastąpił nieprzewidziany i niezależny od PGNiG SA wzrost cen w zakupie gazu z importu wyrażony w walutach dokonywanych transakcji oraz wyższe koszty zakupu walut. Ze względu na bardzo niskie temperatury w I kwartale PGNiG SA kupi też większą ilość gazu z importu w kolejnych kwartałach.

Należy podkreślić, że w ostatnim czasie znacząco wzrosły ceny zakupu gazu z importu. Są one uzależnione od notowań produktów ropopochodnych, silnie związanych z ropą naftową. Dla wskazania skali zmian należy podkreślić, że w okresie przed poprzednią podwyżką średnia cena ropy Brent wynosiła ok. 61,5 USD/baryłkę, podczas gdy tylko w II kwartale 2006 roku średnia cena wzrosła o ok. 14% do poziomu powyżej 70 USD/baryłkę. Porównanie kosztów zakupu gazu z importu w sprawozdaniu finansowym PGNiG za I kwartał 2006 roku wskazuje na wzrost tych kosztów o 58% w stosunku do I kwartału 2005 roku. W tym samym czasie cena sprzedaży gazu dla odbiorców w Polsce wzrosła o ok. 32%.

PGNiG SA zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z 15 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi ma prawo do zmiany cen w obowiązującej taryfie w sytuacji zakupu paliw gazowych po cenach wyższych niż 5% w stosunku do cen przyjmowanych w kalkulacji tej taryfy. PGNiG SA w tej chwili sprzedaje gaz odbiorcom poniżej jego kosztów pozyskania z importu.

Jednocześnie Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo SA informuje, że 8 czerwca br. otrzymało z Urzędu Regulacji Energetyki zawiadomienie o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie zatwierdzenia zmiany taryfy dla paliw gazowych Nr 4 ustalonej przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo SA i możliwości zapoznania się przez spółkę z zebranym materiałem.
12 czerwca 2006 r. PGNiG SA zapoznało się z zebranym materiałem dowodowym, a następnie pisemnie potwierdziło kompletność dokumentów przekazanych przez PGNiG SA.
Wbrew doniesieniom prasowym z ostatnich dni na każdym etapie postępowania administracyjnego PGNiG SA udzielało profesjonalnych, kompetentnych i terminowych odpowiedzi na pytania i wezwania Prezesa URE. W związku z tym wszelkie opóźnienia powstałe w toku postępowania nie wynikały z winy PGNiG SA.