Aktualności

We wrześniu 2001 roku PGNiG S.A. i grupa producentów norweskich (5 spółek) podpisały kontrakt handlowy na dostawy gazu do Polski w ilościach 5 mld m3/rok bezpośrednim połączeniem ze złożami dostawcy. Ratyfikacja (wejście w życie kontraktu) była uzależniona między innymi od potwierdzenia przez stronę polską posiadania rynku zbytu na 5 mld m3/rok oraz wykazania się przez stronę norweską zawarciem umów na dostawy dodatkowych 3 mld m3/rok na rynek szwedzki.
W związku z tym, że żadna ze stron nie może potwierdzić spełnienia tych warunków, partnerzy jednoznacznie opowiadają się za niezrywaniem kontraktu i przesunięciem terminu jego ratyfikacji. Statoil poinformował, że przesunięcie ratyfikacji kontraktu o rok nie spowoduje przesunięcia daty rozpoczęcia dostaw, natomiast przesunięcie ratyfikacji kontraktu o dwa lata spowoduje przesunięcie harmonogramu dostaw o rok.
Z uwagi na fakt, że w 2004 roku miały się rozpocząć dostawy gazu z kierunku skandynawskiego do Polski północno-zachodniej, PGNiG S.A. nie czyniło żadnych starań w zakresie rozbudowy systemu przesyłowego celem dostawy gazu z kierunku wschodniego w ten rejon Polski. W związku z tym istnieje pilna potrzeba realizacji dostaw gazu w ten obszar z kierunku skandynawskiego w ilości co najmniej 1 mld m3/rok.
Strony uzgodniły, że będą poszukiwać rozwiązania - drogi transportu dla mniejszych ilości gazu. Rozwiązanie to w przyszłości nie może być przeszkodą w realizacji dużego kontraktu norweskiego (gazociąg bezpośredni). Ponadto powinno być ekonomiczne kosztowo, tak aby zapewnić konkurencyjną cenę dla PGNiG S.A. i jednocześnie opłacalny rynek zbytu dla Statoil.