Działalność zagraniczna
Norwegia
Spółka zależna PGNiG UN posiada udziały w koncesjach poszukiwawczo-wydobywczych na Norweskim Szelfie Kontynentalnym, zlokalizowanych na Morzach: Norweskim, Północnym i Barentsa. Wspólnie z partnerami zajmuje się wydobyciem węglowodorów ze złóż Skarv, Morvin, Vilje i Vale oraz zagospodarowaniem złóż Snadd i Gina Krog. Na pozostałych koncesjach spółka realizuje projekty poszukiwawcze. Głównym aktywem PGNiG UN jest złoże Skarv, zagospodarowane przy pomocy pływającej jednostki produkcyjnej FPSO. Jednostka ta stanowi własność udziałowców koncesji, w tym PGNiG UN, i zakłada się, że będzie kontynuowała pracę przez najbliższe 20 lat. Pozostałe złoża (Morvin, Vilje i Vale) obejmują zespół odwiertów, które zostały podłączone do istniejącej infrastruktury wydobywczej.
W 2016 r. ze złóż Skarv, Morvin, Vilje i Vale spółka wydobyła 555 tys. ton ropy naftowej wraz z innymi frakcjami i 517 mln m3 gazu ziemnego. Wydobycie ze złóż było wyższe, niż planowano, głównie dzięki wysokiej sprawności instalacji wydobywczych. Dodatkowo, zwiększenie wydobycia na złożu Skarv uzyskano dzięki zastosowaniu techniki wydobycia polegającej m.in. na równoczesnym zatłaczaniu gazu ziemnego do złoża w celu zwiększenia współczynnika wyczerpania ropy naftowej.
W 2016 r. PGNiG UN razem z partnerami kontynuowała zagospodarowanie złóż Gina Krog i Snadd. W ramach prac realizowanych na złożu Gina Krog prowadzono wiercenia otworów eksploatacyjnych. Dodatkowo ukończono prace budowlane na instalacji napowierzchniowej do odbioru ropy i gazu ziemnego. Instalacja ta została przetransportowana do Norwegii i zainstalowana nad złożem Gina Krog. Obecnie trwa przygotowanie do rozpoczęcia produkcji, która powinna zostać uruchomiona w 2017 r. Ponadto w 2016 r. wybrana została koncepcja zagospodarowania złoża Snadd. Preferowany scenariusz inwestycyjny zakłada wykonanie trzech nowych odwiertów produkcyjnych i uruchomienie wydobycia od 2020 r.
PGNiG UN wspólnie z partnerami kontynuowała również prace na pozostałych koncesjach poszukiwawczych. PGNiG UN prowadziła m.in. ocenę perspektywiczności koncesji PL702, PL703, PL707, PL756 i PL799. Po wynikach przeprowadzonych analiz geologiczno-ekonomicznych podjęto decyzję o zwolnieniu koncesji PL702, PL707, PL756 i PL799 bez wiercenia otworu.
W 2016 r. zostały rozstrzygnięte kolejne rundy koncesyjne APA 2015 oraz 23. Runda Koncesyjna, w wyniku których PGNiG UN otrzymała udziały w 5 nowych koncesjach poszukiwawczych.
W ciągu 2-3 lat partnerzy koncesyjni wykonają stosowne analizy geologiczne i geofizyczne, których celem będzie dokładne oszacowanie potencjału naftowego objętych koncesjami obszarów. Po tym okresie zostaną podjęte decyzje o wierceniu otworów poszukiwawczych lub zwolnieniu koncesji bez wykonywania wierceń (drill or drop decision).
Na koniec 2016 r. PGNiG UN posiadała udziały w 17 koncesjach poszukiwawczo-wydobywczych, w tym w 2 operatorskich. Ponadto, 17 stycznia 2017 r. rząd Norwegii przyznał spółce dwie nowe koncesje, w następstwie rozstrzygnięcia rundy koncesyjnej APA 2016, a PGNiG UN zostało operatorem jednej z nich. Partnerzy koncesyjni mają dwa lata na nabycie stosownych danych sejsmicznych oraz wykonanie analiz geologicznych i geofizycznych. Po tym okresie zostaną podjęte decyzje o wierceniu otworów poszukiwawczych.
Nowe koncesje charakteryzują się potencjałem gazowym, co jest bezpośrednio związane z planami dotyczącymi importu gazu z Norwegii do Polski. Obie koncesje są zlokalizowane w pobliżu istniejącej infrastruktury produkcyjnej i gazociągów, co zdecydowanie ułatwia i przyspiesza proces inwestycyjny.
Pasek przewijania znajduje się pod tabelą
Skarv i Snadd | |
---|---|
Udział PGNiG | 11,92% |
Partnerzy | AkerBP (Operator 24%), Statoil (36%), EON (28%) |
Zasoby 01.01.2017 | 51,1 mln boe (netto dla PGNiG UN) |
Produkcja ’16 | 14,2 tys. boe (netto dla PGNiG UN) |
Morvin | |
Udział PGNiG | 6% |
Partnerzy | Statoil (Operator 64%), Eni (30%) |
Zasoby 01.01.2017 | 1,8 mln boe (netto dla PGNiG UN) |
Produkcja ’16 | 1,2 tys. boe (netto dla PGNiG UN) |
Vale | |
Udział PGNiG | 24,24% |
Partnerzy | Centrica (Operator 50%),
Lotos (25,8%) |
Zasoby 01.01.2017 | 2,3 mln boe (netto dla PGNiG UN) |
Produkcja ’16 | 1,4 tys. boe (netto dla PGNiG UN) |
Vilje | |
Udział PGNiG | 24,24% |
Partnerzy | AkerBP (Operator 47%), Statoil (29%) |
Zasoby 01.01.2017 | 4,6 mln boe (netto dla PGNiG UN) |
Produkcja ’16 | 3,4 tys. boe (netto dla PGNiG UN) |
Gina Krog | |
Udział PGNiG | 8% |
Partnerzy | Statoil (Operator 58,7%), Total (15%), KUFPEC (15%), AkerBP (3,3%) |
Zasoby 01.01.2017 | 18,3 mln boe (netto dla PGNiG UN) |
Produkcja ’16 | Start planowany 2017 r. |
Ropa naftowa, wydobywana na Norweskim Szelfie Kontynentalnym, jest sprzedawana bezpośrednio ze złóż, spółkom Shell International Trading and Shipping Company Ltd (ze złóż Skarv, Vilje i Vale) i TOTSA Total Oil Trading SA (ze złoża Morvin). Na wszystkich złożach, z wyjątkiem Vilje, wraz z ropą naftową wydobywany jest również gaz ziemny, który przesyłany jest gazociągiem głównie do Niemiec, gdzie odbiera go spółka PGNiG Supply & Trading GmbH. Rynkami zbytu dla PGNiG UN są głównie Norwegia, Niemcy i Wielka Brytania.
Portfel koncesji posiadanych przez PGNiG UN w styczniu 2017 r.
Pakistan
PGNiG prowadzi prace poszukiwawcze w Pakistanie na podstawie umowy na poszukiwanie i eksploatację węglowodorów na obszarze koncesji Kirthar, zawartej 18 maja 2005 r. pomiędzy PGNiG a rządem Pakistanu. Prace poszukiwawcze prowadzone są wspólnie z Pakistan Petroleum Ltd. (PPL), zgodnie z podziałem udziałów i kosztów PGNiG (operator) – 70%, PPL – 30%. W toku dotychczasowych prac poszukiwawczych na terenie koncesji odkryto dwa złoża gazu ziemnego – Rehman i Rizq.
Zasoby gazu ziemnego: 11,3 mld m3 (Rehman) i 3,8 mld m3 (Rizq)
Zgodnie z koncepcją wspólnego zagospodarowania złóż Rehman i Rizq, w listopadzie 2016 r. zakończono odwiert Rehman-2 i rozpoczęto wiercenie otworu Rehman-3. W 2016 r. kontynuowano również budowę gazociągu, za pomocą którego udostępniono do produkcji odwiert Rizq-1. Wydobywany gaz sprzedawany jest do pakistańskiego systemu gazowniczego. Przy pomocy tego samego gazociągu zostanie udostępniony odwiert Rehman-2. Eksploatacja ze złóż Rehman i Rizq prowadzona jest za pomocą kopalni na złożu Rehman. W połowie roku rozpoczęto prace przygotowawcze do wiercenia kolejnych 4 otworów (2 eksploatacyjnych, 1 rozpoznawczego i 1 poszukiwawczego). Równocześnie w ramach dalszych prac poszukiwawczo-dokumentacyjnych zakończono realizację nowego zdjęcia sejsmicznego 3D. Ponadto Spółka kontynuowała eksploatację odwiertów Rehman-1 i Hallel X-1.
W 2017 r. w Pakistanie PGNiG kontynuować będzie wiercenie otworu Rehman-3 oraz rozpocznie wiercenie otworów Rehman-4 i Rizq-2. W kolejnych latach, w ramach koncesji Kirthar, Spółka prowadzić będzie prace związane ze stopniową rozbudową mocy instalacji wydobywczych i rozwiercaniem złóż. Ponadto PGNiG planuje kontynuację prac poszukiwawczych na obszarze 3 potencjalnych złóż: N2, W1 i W2. Równolegle prowadzone są starania o uzyskanie koncesji poszukiwawczej Baran Block, bezpośrednio sąsiadującej z koncesją Kirthar.
Libia
Wobec gwałtownego pogorszenia się sytuacji bezpieczeństwa w Libii, jakie miało miejsce w połowie 2014 r., POGC Libya notyfikowała National Oil Corporation (NOC) Siłę Wyższą i rozpoczęła ograniczanie działalności operacyjnej. W listopadzie 2015 r. zawarto z NOC porozumienie (Interim Agreement), w którym zapisano, że umowa EPSA nie wygaśnie, nawet jeśli stan siły wyższej utrzyma się przez okres dłuższy niż dwa lata od daty jej notyfikacji. W 2016 r. w Libii podjęto działania na rzecz stabilizacji poprzez zaangażowanie wspólnoty międzynarodowej w koordynację działań pokojowych zmierzających do wyboru jednego rządu.
Przez cały okres 2016 r. POGC Libya prowadziła działania zmierzające do ograniczenia wpływu siły wyższej na projekt. Wszelkie działania w tym zakresie zostały uzgodnione z NOC. W ramach realizowanych działań prowadzone były analizy danych sejsmicznych oraz weryfikacja perspektywiczności licencji LC113.
Niemcy
Prace na wydzielonej części koncesji Lubben we wschodnich Niemczech w landzie Brandenburgia prowadzone były przez PGNiG (36% udziałów) z partnerami: Central European Petroleum Gmbh (39% udziałów i operatorstwo koncesji) oraz austriacką firmą Rohöl-Aufsuchungs AG (25% udziałów). W I półroczu 2016 r. zakończono wiercenie otworu poszukiwawczego Markische Heide-1 i rozpoczęto analizę uzyskanych danych w celu podjęcia decyzji o ewentualnej lokalizacji potencjalnego obiektu pod wiercenie. Wobec znacznych rozbieżności w interpretacji danych sejsmicznych oraz zwiększonego ryzyka poszukiwawczego PGNiG zdecydowało się na wycofanie z dalszej współpracy na wydzielonej części koncesji.
Iran
W listopadzie zostało podpisane Memorandum of Understanding i Confidentiality Agreement z National Iranian Oil Company (NIOC) dotyczące współpracy na złożu ropy naftowej Soumar, należącym do irańskiej spółki córki NIOC – Iranian Central Oil Fields Company. Do końca marca 2017 r. PGNiG opracuje na bazie otrzymanych od strony irańskiej danych koncepcję zagospodarowania złoża. Po jej akceptacji przez stronę irańską (NIOC), i po uzyskaniu zgody, będzie możliwe przystąpienie do dalszych prac związanych z negocjacjami ewentualnego kontraktu. Zasoby geologiczne złoża Soumar wynoszą ok. 475 mln boe.
Prace sejsmiczne
W zakresie akwizycji danych sejsmicznych w 2016 r. Grupa PGNiG prowadziła prace na terenie Węgier, Włoch, Algierii, Mozambiku, Tunezji, Egiptu oraz Maroka. W zakresie przetwarzania i interpretacji danych sejsmicznych w 2016 r. Grupa PGNiG prowadziła prace na terenie Gabonu, Niemiec, Francji, Belgii, Włoch, Algierii, Szwajcarii, Pakistanu, Indii, Hiszpanii oraz Kolumbii. W zakresie geofizyki wiertniczej i pomiarów parametrów wiertniczo-gazowych w 2016 r. Grupa PGNiG prowadziła prace na terenie Niemiec.