Ryzyka
Ryzyko braku długoterminowej polityki regulacyjnej
Brak polityki taryfowej dla przedsiębiorstw zajmujących się dystrybucją gazu ziemnego zawierającej szczegółowe zasady oraz metodykę wyznaczania akceptowanego przez regulatora poziomu przychodu regulowanego. Stosowana jest krótkoterminowa praktyka taryfowania oparta na corocznych negocjacjach z Prezesem URE. Rozwiązanie takie daje Prezesowi URE szerokie pole do uznaniowości w procesie oceny zasadności ponoszonych przez OSD kosztów, nakładów inwestycyjnych czy wartości regulacyjnej aktywów, co generuje niepewność co do wysokości osiąganych przychodów i uzyskiwanego wyniku finansowego.
Ryzyko przełączeń dużych odbiorców PSG do sieci przesyłowej OGP Gaz-System SA
W związku z nasilającą się konkurencją w sektorze istnieje ryzyko przełączania dużych klientów PSG bezpośrednio do sieci przesyłowej OGP Gaz-System SA. Chęć przełączenia klienci argumentują obniżeniem kosztów. Spowodować to może utratę części wolumenu przesyłanego gazu, a tym samym przychodów z tytułu sprzedaży usług dystrybucyjnych i w konsekwencji konieczność skompensowania nadwyżki niepokrytych kosztów nad przychodami np. przez podwyższenie stawek taryfowych.
Roszczenia właścicieli nieruchomości
PSG spotyka się z wygórowanymi roszczeniami finansowymi właścicieli terenów, na których dawniej zlokalizowano sieć gazową. Służebność przesyłu stanowi podstawowy sposób ustalenia zakresu korzystania z cudzej nieruchomości przez przedsiębiorstwo przesyłowe, za co właścicielowi przysługuje odpowiednie wynagrodzenie. Roszczenia te generują dodatkowe, często wysokie koszty i mogą negatywnie wpłynąć na wyniki finansowe segmentu.
Źródła zasilania systemu dystrybucyjnego
Sieć dystrybucyjna PSG połączona jest z systemem przesyłowym OGP Gaz-System SA. i głównie z niego zasilana. Ograniczenia parametrów przepustowości i ciśnień dostaw paliwa gazowego w systemie przesyłowym utrudniają lub niekiedy uniemożliwiają dalszy rozwój systemu gazowego na znacznym obszarze działania PSG.
Substytucja
Silna pozycja konkurencyjna substytucyjnych nośników energii w niektórych regionach działalności PSG (węgiel, drewno) stanowi barierę wzrostu zapotrzebowania na gaz ziemny jako paliwo. Utrzymujące się niskie ceny węgla kamiennego, węglowodorów (oleje opałowe, oleje grzewcze) oraz innych nośników energii wykorzystywanych na cele komunalne nie zachęcają, szczególnie odbiorców indywidualnych, do ich zmiany na ekologiczne paliwo gazowe.
Malejące średnie zużycie gazu w grupie małych odbiorców
Do głównych przyczyn tego zjawiska należy zaliczyć zwiększenie efektywności energetycznej budynków (działania termomodernizacyjne), ograniczenie wykorzystania indywidualnych pieców gazowych do podgrzewania wody oraz migracje ludności. Do głównych działań termomodernizacyjnych zaliczyć należy: docieplanie ścian zewnętrznych, wymianę stolarki okiennej, zastosowanie kotłów kondensacyjnych i automatyki sterującej pracą urządzeń grzewczych, a także zastosowanie technik solarnych. To niekorzystne dla PSG zjawisko przekłada się na zmniejszenie średniego wolumenu paliwa gazowego dostarczanego małym odbiorcom i w rezultacie skutkuje utratą części przychodów z usług dystrybucji. Ryzyko to jest istotne dla PSG, gdyż pomimo pozyskiwania corocznie ponad 80 tys. nowych odbiorców, głównie indywidualnych, łączny wolumen dostarczanego gazu w tym segmencie spada.
Niestabilna sytuacja w zakresie rozwoju popytu na gaz ziemny w sektorze wytwarzania energii
Poprawiająca się konkurencyjność cenowa gazu ziemnego może przełożyć się na wzrost jego wykorzystania do wytwarzania energii elektrycznej, a tym samym zwiększenie wolumenu dystrybuowanego paliwa i wyższe przychody z podstawowej działalności PSG. W przypadku gwałtownego pojawienia się popytu na paliwo gazowe mogą pojawić się ograniczenia w sieci dystrybucyjnej uniemożliwiające realizację dostawy. Ich zniwelowanie wymagać może rozbudowy punktów wejścia do systemu dystrybucyjnego oraz/lub realizacji nowych inwestycji liniowych.
Ustawodawstwo
Skomplikowane przepisy prawa budowlanego oraz regulacje prawne związane z realizacją przedsięwzięć inwestycyjnych nakładają obowiązek sporządzania skomplikowanych i czasochłonnych dokumentacji projektowych oraz formalnoprawnych niezbędnych do rozpoczęcia robót budowlanych. Wykonanie powyższych dokumentacji wydłuża czas przygotowania inwestycji i tym samym może wpłynąć na opóźnienie terminu jej zakończenia, narażając PSG na dodatkowe koszty związane z ewentualnym nieterminowym wykonaniem umowy i spadkiem przychodów ze sprzedaży.